Mediabericht over nieuwe media week 4/5

Week 4 en 5 staan in het teken van Nieuwe Media en Journalistiek. Dus ben ik op zoek gegaan naar een opvallend mediabericht hierover. Ik kwam dit mediabericht tegen uit februari 2009. Het vertelt over hoe snel Twitter nieuws verspreid, maar dat we al die tweeds niet meteen moeten geloven en vooral dat het lijkt te gaan over wie het snelste nieuws verspreid en dat zo het waarheidsgehalte in gedrang komt. Het deed me ook een denken aan het gastcollege van Bert Brusser, hij vertelde ook over de snelheid van de tweeds als er iets gebeurd en wat we met deze informatie kunnen.

                Zelf ben ik het eens met de schrijver van dit artikel. Iedereen wil het snelste nieuws verspreiden zoals ook bij de crash met Turkish Airlines. Maar wat hebben de mensen die het lezen eraan als het waarheidsgehalte in het gedrang komt? Op de ene tweed lees je dat er 10 doden zijn op de andere dat er geen doden zijn, hier heeft niemand iets aan. Zoas Vereijken ook zegt: “Waarom verkiest een journalist snelheid boven betrouwbaarheid? Om de lezer, luisteraar of kijker te dienen? Volgens mij is die daar juist he-le-maal niet mee gediend.” Ik snap dat mensen zo snel mogelijk het nieuws willen verspreiden en willen laten zien dat zij erbij waren. En natuurlijk heeft het ook goede kanten, journalisten bijvoorbeeld worden door Twitter meteen op de hoogte gebracht van waar er wat gebeurd. Maar snelheid van nieuws verspreiden verkiezen boven het waarheidsgehalte vind ik geen goede ontwikkeling.

---

Paul Vereijken
25.2.2009

Crash laat zien dat we een wijze man nodig hebben in de Twitter-kroeg

Twitterpaniek. Er is een vliegtuig neergestort vlakbij Schiphol en dat houdt het gros van twitterend Nederland in een greep. Berichten – tweets – met verschillende cijfers van gewonden en doden worden via Twitter het web op geslingerd.

Tussen de 100 en 250 mensen zouden aan boord zijn, schrijft Bright op basis van nieuwsberichten en tweets. Of zijn het er toch maar 80? Ligt het vliegtuig in twee of drie stukken? Of is het van de baan geschoven en is er dus veel minder aan de hand dan gedacht wordt? De ene tweet struikelt over de andere.

De gevestigde media buitelen tegelijkertijd over elkaar heen met allerlei (onbevestigde) cijfers. De tweets van breaking news twitteraar BreakingNewsOn geven dat als geen ander weer. Het is een rat race zoals die zich vaker afspeelt bij breaking news.

Terwijl deze blogpost geschreven wordt, haalt de waarheid mij in. In de persconferentie van 13.30 uur wordt gemeld dat er meer dan 50 gewonden en 9 doden zijn gevallen. Wat er precies gebeurd is en hoeveel gewonden of doden er geteld zijn, doet er voor deze post ook niet toe.

Medium of bron?
Wat er wel toe doet is de vraag of door steeds snellere media en de drang van nieuwsorganisaties om als eerste het breaking news naar buiten te brengen, de waarheid in het gedrang komt. En doet Twitter daar aan mee? Sterker: maakt Twitter het nog wat erger?

Het antwoord hangt af van hoe je Twitter – snelle, persoonlijke, korte én vaak ongecontroleerde informatie – beschouwt. Is het een medium? Of een bron?

Iedere nuchtere en gezonde journalist weet dat Twitter geen bron is, maar een medium. En dan ook nog een medium met veel mitsen en maren. Misschien is het zelfs wel niet meer dan een doorgeefluik. De kracht van Twitter zit ‘m in de snelheid en het interactieve karakter. Een bericht is in drie seconden getikt, heel de wereld kan het lezen en er op reageren.

Maar dat maakt de informatie die via Twitter de wereld in wordt geslingerd nog niet waardevol voor de journalistiek. Gecontroleerde en controleerbare feiten, die zijn van journalistiek waarde.

Is daarom het medium op zich ook minder waardevol? Zeker niet. Twitter laat zien dat er een behoefte is aan het snel en makkelijk delen van relevante informatie – of het nu gaat over een huisdier of brekend nieuws. En dat gebruikers van dat medium ook snel en makkelijk op elkaar willen reageren.

‘Publish information that replaces speculation’
Het doet mij denken aan een kroeg. Een volle kroeg waarin ik iedereen ken. De een wat meer, de ander wat slechter. Maar waar wel iedereen mogelijk wat relevants voor mij heeft. Waar ik vaak goede informatie vindt en ideeën opdoe. En waar zeker ook plek is voor journalisten.

Maar af en toe raakt die kroeg in de ban van brekend nieuws of een interessant gerucht. Voordat de kroeggangers het zelf door lijken te hebben praat iedereen door elkaar. Struikelt het ene nieuwtje over het andere.

Op dat moment heb ik behoefte aan de wijze man in de kroeg. Die met Hollandse nuchterheid zich weinig van al die nieuwtje aantrekt, zwijgt en er op uitgaat. Een journalist die uitzoekt wat er daadwerkelijk aan de hand is. Een die niet meedoet aan de rat race. Die zich houdt aan het eerste gebod uit The Universal Journalist van David Randall: “Discover and publish information that replaces rumour and speculation.”

Juist wat dat betreft lieten professionele nieuwsorganisaties het vandaag afweten. Tijdens de live uitzending van het NOS Journaal hoorde ik met pijn in mijn oren de presentator zeggen dat tot nu toe alle berichten nog “onbevestigd” waren. Pardon? Of The Associated Press die via Twitter meldde dat “all passengers survived Amsterdam plane crash” en dat toeschrijven aan de Turkse vliegtuigmaatschappij. Zulke berichten stijgen niet boven het niveau van de kroeg genaamd Twitter uit.

Ik begrijp het niet. Waarom verkiest een journalist snelheid boven betrouwbaarheid? Om de lezer, luisteraar of kijker te dienen? Volgens mij is die daar juist he-le-maal niet mee gediend. Geruchten vertellen feitelijk niets. En als ik bij het ene medium hoor dat er 1 dode is en bij het andere lees dat het er 5 zijn. Maar beide voegen daar nog zonder pardon aan toe dat het om onbevestigde cijfers gaat, dan denk ik: had dan nog niets verteld.

Want wat koopt die lezer, luisteraar of kijker voor al die berichten met onbevestigde cijfers die over elkaar heen rollen? Beter verwoorden dan een treinpassagier die ik vanmiddag trof kan ik het eigenlijk niet. Terwijl al mijn aandacht uitging naar de tweets op mijn mobiele telefoon ontnuchterde zij mij. “Hoeveel doden en gewonden zijn er gevallen?”,vroeg ze aan haar vriendin. Ik kon niet horen wat haar vriendin door de telefoon antwoordde. Maar de reactie van mijn medepassagier zei genoeg: “Oh, dan lees ik het morgen in de krant wel.”

Bron:Paul Vereijken. “Crash laat zien dat we een wijze man nodig hebben in de Twitter-kroeg.” [2009] Denieuwereporter. Homepage- 14-10-2010 http://www.denieuwereporter.nl/2009/02/crash-laat-zien-dat-we-een-wijze-man-nodig-hebben-in-de-twitter-kroeg/