Lichaamstaal bij discussies en overtuigen

Afgelopen week hebben ik en mijn medestudenten de film Twelve Angry Men gezien. Tijdens het kijken van de film moesten we op de lichaamstaal van de juryleden letten. Twaalf juryleden bepalen in deze film het lot van een 18-jarige jongen die verdacht wordt van moord op zijn vader. Het is een kwestie van leven of dood voor de jongen. Slechts één van de juryleden is van mening dat er een kans is dat de jongen onschuldig is. Naarmate de discussie vordert krijgt dit jurylid steeds meer anderen mee. Er moet unaniem gestemd worden, dus de juryleden moeten rond de tafel blijven tot er unanimiteit is.

Welke rol speelt lichaamstaal bij discussies en overtuigen? Personage Joseph Sweeney (de oudste man van de twaalf juryleden) heb ik bekeken op lichaamstaal tijdens de discussie. Als Sweeney aan het woord is gebruikt hij zijn handen om de zaken uit te beelden die hij zegt, (onbewust) als benadrukking voor zijn punt dat hij duidelijk wil maken. Als hij het bijvoorbeeld heeft over de ‘brilafdrukjes’, wijst hij ook daadwerkelijk met zijn vingers de plek op zijn neus aan waar rode plekjes zitten als iemand een bril gedragen heeft. Dit versterkt wellicht zijn punt.

Zijn gezichtsuitdrukking is serieus en rustig als hij zijn verhaal doet, en af en toe maakt hij zijn ogen groter. Deze serieuze uitstraling is belangrijk, hij neemt de discussie serieus en verwacht dat ook van de anderen. Met een serieuze uitstraling komt het verhaal ook overtuigender over. Als hij tegen een ander jurylid spreekt kijkt hij deze persoon aan, hij kijkt vrijwel nooit weg. Dit komt zelfverzekerd over op de aangesproken persoon. Maar tijdens de discussie is Sweeney ook op gaan staan, hij werd kwaad op een van de juryleden. Door op te staan maakt hij zichzelf groter dan de anderen die zitten en kijkt op hen neer. Dit speelt een rol bij het overtuigingsproces, hij straalt zo meer macht uit.
Er komt ook een fragment in voor wanneer Sweeney tegen een van de juryleden praat en een ander jurylid antwoord geeft. Hier is Sweeney niet van gediend en verheft dan ook zijn stem om dat duidelijk te maken. Door middel van deze stemverheffing laat hij meteen merken dat hem iets niet zint en het straalt weer een soort macht uit. Het heeft blijkbaar geholpen want het andere jurylid was meteen stil.

Sweeney spreekt ook met een overtuigende, zelfverzekerde stem, er lijkt geen twijfel in zijn stem te zitten. Hij draagt ook goede argumenten aan, waar hij zelf volledig achter staat. Iemand komt natuurlijk veel overtuigender over als hij zelfverzekerd spreekt dan wanneer er twijfel in zijn verhaal of stem zit. Als je zelf overtuigend en zelfverzekerd achter je verhaal staat, zullen anderen ook eerder overtuigd worden en jou punten harder overdenken. Wanneer Sweeney spreekt last hij af en toe pauzes in, op die manier hebben de andere juryleden ook tijd om na te denken over zijn punten.